Het Andere Museum van Oltimer tot kant
Contactdag OIDFA Nederland op 21 oktober 2023
We hadden onze OIDFA herfst-contactdag in het “Andere Museum van Oldtimer tot Kant”.
De rasechte verzamelaars Mayken Geersing en haar man hadden twee verzamelingen, Mayken kantkloskussens en haar man oude auto’s. Het museum is zo’n 20 jaar geleden begonnen als automuseum. Toen de bovenverdieping in het pand leeg kwam, is die bij het museum getrokken voor de verzameling kantkloskussens van Mayken. De kantkloskussens werden tentoongesteld onder de naam ‘Kantreis door Europa’. Deze kussens zijn veelal meegenomen van de plaatsen, die ze bezochten tijdens verschillende OIDFA congressen. Op aanraden van museumdeskundigen werd een ruimte gereserveerd voor tijdelijke exposities, zoals nu de tentoonstelling ‘Textielschatten’ en ‘De Linnenkast’ speciaal voor ons ingericht.
Mayken’s man had steeds nieuwe ideeën, die hij graag realiseerde. Toen in 2016 het museum met nieuwbouw werd uitgebreid, is de Maria Louise kamer ingericht.
Na het overlijden van haar man in 2019 runt ze het museum samen met haar jongste zoon.
De collectie is in de loop der jaren uitgebreid o.a. door schenkingen van allerlei aard. Mayken merkte, dat vaak kinderen na het overlijden van hun ouders niet weten, wat met verschillende spullen te doen. Ze proberen die dan bij een museum onder te brengen, maar dat is moeilijk. De gevestigde musea zitten niet te wachten op oude radio’s, meccano bouwwerken en merklappen die nog door oma gemaakt zijn. Zeiden Mayken en haar zoon vroeger vaak ja als er wat werd aangeboden, nu worden ze toch kritischer. Het museum heeft geen depot.
Natuurlijk kwamen we niet voor de oude auto’s en radio’s maar voor de collectie kant. We begonnen in de Marie-Louise kamer. Deze 18e eeuwse stijlkamer is gewijd aan Marie Louise van Hessen-Kassel, in Friesland beter bekend als Maaike Meu. Zij was getrouwd met Johan Willem Friso van Nassau en was moeder van stadhouder Willem IV en als zodanig de stammoeder van ons koningshuis.
In een vitrine liggen verschillende 18 eeuwse kanten, ook goudkanten, zoals Marie Louise die in haar uitzet meegenomen zou hebben.
Mayken liet hier ook kanten uit haar eigen collectie zien, zoals een kanten stool uit de 18e eeuw en mutsenslip uit ongeveer dezelfde tijd. Ook een stuk machinale Blonde werd getoond. Hierover ontstond enige discussie of dit wel Blonde genoemd mocht worden, omdat de sierdraad ontbrak en de loopdraden in de linnenslagmotieven niet erg flossig waren. Dat was in het begin van de machinale kanten bijna niet te realiseren. Maar het leek wel heel erg op een Blonde. Op de tafel lag een groot kleed van naaldkant. Dit was waarschijnlijk uit 1910. In het kleed zitten verschillende medaillons van naaldkant, die samen een verhaal vertellen.
In de expositieruimte was o.a. de tentoonstelling ‘De Linnenkast’. Hier waren de gereconstureerde kanten uit de mappen LInnenkast 1 t/m 5 te zien. De OIDFA werkgroep ‘de Linnenkast’ werd in 1992 opgericht om oude kanten te bestuderen, die werden gevonden in musea en privé collecties als tussenzetsels aan lakens, slopen en overig linnengoed. De oudste kant werd gevonden aan een laken in de collectie van Borg Verhildersum in Leek. Dit reticella kloskant komt uit 1601 en zit aan het waarschijnlijk oudste laken, dat in Nederland is gevonden.
In 2008 tijdens het congres in Groningen kwam de 5e en laatste map uit. Daarna is deze groep opgeheven. De gereconstureerde kanten zijn bij het museum in depot gegeven.
In de expositieruimte waar de expositie ‘Textielschatten’ was, stond een prachtige jurk, afgezet met machinale kant. Daarnaast stond een vitrine waar in het kort de gevolgen voor de kant van het ingrijpen van Jean-Baptiste Colbert, bewindsman onder Lodewijk IV in de Franse kant-industrie te zien waren. De Franse kant-industie floreerde ten koste van de Italiaanse. Wonderlijk genoeg werd de Belgische kant-industie minder geraakt. Die kon zich beter aanpassen om zich zo te handhaven.
Meer weten over dit leuke museum vol prachtige kanten kijk dan op hun website: www.museumpakhuiskoophandel.nl Dit artikel werd eerder gepubliceerd in het OIDFA Bulletin nr. 1 van 2024.
Foto’s: Bettie Stijman
De rasechte verzamelaars Mayken Geersing en haar man hadden twee verzamelingen, Mayken kantkloskussens en haar man oude auto’s. Het museum is zo’n 20 jaar geleden begonnen als automuseum. Toen de bovenverdieping in het pand leeg kwam, is die bij het museum getrokken voor de verzameling kantkloskussens van Mayken. De kantkloskussens werden tentoongesteld onder de naam ‘Kantreis door Europa’. Deze kussens zijn veelal meegenomen van de plaatsen, die ze bezochten tijdens verschillende OIDFA congressen. Op aanraden van museumdeskundigen werd een ruimte gereserveerd voor tijdelijke exposities, zoals nu de tentoonstelling ‘Textielschatten’ en ‘De Linnenkast’ speciaal voor ons ingericht.
Mayken’s man had steeds nieuwe ideeën, die hij graag realiseerde. Toen in 2016 het museum met nieuwbouw werd uitgebreid, is de Maria Louise kamer ingericht.Na het overlijden van haar man in 2019 runt ze het museum samen met haar jongste zoon.
De collectie is in de loop der jaren uitgebreid o.a. door schenkingen van allerlei aard. Mayken merkte, dat vaak kinderen na het overlijden van hun ouders niet weten, wat met verschillende spullen te doen. Ze proberen die dan bij een museum onder te brengen, maar dat is moeilijk. De gevestigde musea zitten niet te wachten op oude radio’s, meccano bouwwerken en merklappen die nog door oma gemaakt zijn. Zeiden Mayken en haar zoon vroeger vaak ja als er wat werd aangeboden, nu worden ze toch kritischer. Het museum heeft geen depot.
Natuurlijk kwamen we niet voor de oude auto’s en radio’s maar voor de collectie kant. We begonnen in de Marie-Louise kamer. Deze 18e eeuwse stijlkamer is gewijd aan Marie Louise van Hessen-Kassel, in Friesland beter bekend als Maaike Meu. Zij was getrouwd met Johan Willem Friso van Nassau en was moeder van stadhouder Willem IV en als zodanig de stammoeder van ons koningshuis.
In een vitrine liggen verschillende 18 eeuwse kanten, ook goudkanten, zoals Marie Louise die in haar uitzet meegenomen zou hebben.
Mayken liet hier ook kanten uit haar eigen collectie zien, zoals een kanten stool uit de 18e eeuw en mutsenslip uit ongeveer dezelfde tijd. Ook een stuk machinale Blonde werd getoond. Hierover ontstond enige discussie of dit wel Blonde genoemd mocht worden, omdat de sierdraad ontbrak en de loopdraden in de linnenslagmotieven niet erg flossig waren. Dat was in het begin van de machinale kanten bijna niet te realiseren. Maar het leek wel heel erg op een Blonde. Op de tafel lag een groot kleed van naaldkant. Dit was waarschijnlijk uit 1910. In het kleed zitten verschillende medaillons van naaldkant, die samen een verhaal vertellen.
In de expositieruimte was o.a. de tentoonstelling ‘De Linnenkast’. Hier waren de gereconstureerde kanten uit de mappen LInnenkast 1 t/m 5 te zien. De OIDFA werkgroep ‘de Linnenkast’ werd in 1992 opgericht om oude kanten te bestuderen, die werden gevonden in musea en privé collecties als tussenzetsels aan lakens, slopen en overig linnengoed. De oudste kant werd gevonden aan een laken in de collectie van Borg Verhildersum in Leek. Dit reticella kloskant komt uit 1601 en zit aan het waarschijnlijk oudste laken, dat in Nederland is gevonden.
In 2008 tijdens het congres in Groningen kwam de 5e en laatste map uit. Daarna is deze groep opgeheven. De gereconstureerde kanten zijn bij het museum in depot gegeven.In de expositieruimte waar de expositie ‘Textielschatten’ was, stond een prachtige jurk, afgezet met machinale kant. Daarnaast stond een vitrine waar in het kort de gevolgen voor de kant van het ingrijpen van Jean-Baptiste Colbert, bewindsman onder Lodewijk IV in de Franse kant-industrie te zien waren. De Franse kant-industie floreerde ten koste van de Italiaanse. Wonderlijk genoeg werd de Belgische kant-industie minder geraakt. Die kon zich beter aanpassen om zich zo te handhaven.
Meer weten over dit leuke museum vol prachtige kanten kijk dan op hun website: www.museumpakhuiskoophandel.nl Dit artikel werd eerder gepubliceerd in het OIDFA Bulletin nr. 1 van 2024.
Foto’s: Bettie Stijman