Iepentak

10 juni 2017

De iepentak is na ruim 2 jaar af. Toen ik 2 jaar geleden tijdens het Springsnow festival het idee kreeg iets met iepenzaadjes te doen, had ik nog niet helemaal in mijn hoofd wat precies. Ik ben begonenn met het onwerpen en tekenen van de iepenzaadjes. Misschien om in een vierkant van 10x10 te doen. Een projectje waar ik toen mee bezig was. Ook had ik het geweldige idee om als de opening van het festival in het Vondelpark zou zijn, er een iepenboom mee te versieren.
Toen ik 5 zaadjes had, ben ik van dat idee afgestapt. Want hoeveel zaadjes zou je dan moeten maken om er een beetje indrukwekkende installatie van te maken? Het idee is een tijdje in de ijskast gegaan, want ik moest andere dingen doen. Op een gegeven moment kwam het idee om ze aan een tak te maken. Dus tak op een stippengrond getekend. Gewone torchon met een tak in linnenslag, waar de zaadjes aan bevestigd zouden worden. Alleen voor een gewone torchongrond had je wel erg veel klosjes nodig. Torchon om en om vraagt de helft minder klosjes. Dus daar voor gekozen. Het klost zeker niet sneller, omdat je horinzontaal heen en weer klost. Met deze breedte en hoeveelheid klosjes betekent dat steeds de klosjes in een bandje stoppen om ze uit elkaar te houden. Het werd wel mooi. Maar helaas komt er dan natuurlijk weer iets tussen. In maart van dit jaar wou ik beginnen aan het project van de Kantzolder voor het jubileumfestival van de LOKK. Dit was te groot voor een rond kussen van 60cm. Dus moest het op het blokkenkussen, waar de iepentak nog steeds op stond. Flink door klossen dus.Toen de achtergrond af was, heb ik de iepentak op mijn rolkussen overgezet.
Toen ik echter net Kantzolder project op mijn blokkenkussen wou opzetten, bedacht ik me dat dat niet echt handig zou zijn, omdat je toch op een gegeven moment helemaal bovenaan het kussen moest gaan doorhalen. Daar ik op dat moment last van mijn rug had, was dat toch echt geen goed idee. Bij een rolkussen zit je rechterop en dichter bij het werk. Omdat je de rol rolt, zit je altijd dichter bij je werk en kan dan makkelijker doorhalen. Dus maar weer flink doorklossen om de tak zo snel mogelijk af te krijgen, zodat ik aan het volgende project kon beginnen.
Toch heb ik niet minder plezier beleefd aan het overklossen van de tak. Ik had besloten deze op de Lutac manier over te klossen. Met vuldraden, zodat de tak iets dikker werd en ook de draden van de blaadjes er goed in verborgen konden worden. De bovenkant heb ik in halve slag geklost om in de tak een beetje idee van schors weer te geven. Hij is nu af en hangt op een mooie plek in kamer.