Een geweldig klosjaar 2019 gewenst

31 december 2018
ster van de regiodag gereed

 

De ster is eindelijk af. Gisteren afgekregen. Vandaag van het kussen gehaald en gebruikt voor een sfeervolle foto om iedereen een geweldig klosjaar 2019 te wensen.
Ik had me er erg op verheugd om die ster te gaan klossen. Het was ook heel leuk om te doen, maar helaas er kwam van alles tussen door. Zo moest er iets geklost worden voor de kerstkaart van ’t Aemstelkant, de kerkstkaart voor de Kantzolder moest worden gemaakt. Ik moest iets verzinnen voor onze eigen kerstkaart. Zie de vorige blog.
Natuurlijk moest ik ook al die tijd lessen voorbereiden en de andere normale dingen doen: borduren, zingen en het huishouden. Allemaal excuses, die misschien nergens opslaan, maar er wel tussen komen. Maar hij is af.
Volgend jaar gaan we eerst door met lopende projecten, zoals vierkantjes voor de tentoonstelling van ’t Aemstelkant, het Hinojosa kleed, dat ik allang onder handen had. Daarna komen er hopelijk nieuwe projecten of technieken op mijn weg. Kortom ook voor mijzelf wens ik een goed klosjaar 2019.

Vrolijk Kerstfeest en een gelukkig 2019

20 december 2018
kerstkaart 2018

 

Weinig kerstdingen geklost dit jaar. Alleen de kaarsjes voor de kerstkaart van het Aemstelkant en de ster van de Regiodag, maar die is nog niet af

ster van de regiodag 2018

 

Ik klos momenteel te weinig, eigenlijk alleen tijdens de lessen. Gisteren ging het Kantcafé niet door. Ik was daarvoor even bij het Groot Melkhuis en het leek me erg donker binnen. Daarom en ook omdat Christine niet kon en ik erg moe was na een ochtend rozen snoeien, heb ik het afgezegd.
Naast het klossen ben ik momenteel aan het borduren. Ik vond een prachtig borduurpakket van de roos Just Joey. Het leek goed, dus gekocht en begonnen met het borduren. Net als kantklossen is borduren tijdrovend. Ik ben hiermee dus nog niet zo ver gekomen. Maar één rozenblaadje is al duidelijk te herkennen.

borduurwerk just joey

Nicolaas Maes

7 december 2018
Nicolaas Maes, De ondeugende trommelaar

 

In de laatste kantbrief van de jaar staat een artikel over een schilderij van Nicolaas Maes: De ondeugende trommelaar.
Nicolaas Maes was een schilder, die veel huiselijke taferelen heeft geschilderd. Hier geeft de moeder haar zoontje, die aan het trommelen was een standje, omdat hij zijn zusje wakker trommelt. Als we in het wiegje kijken, zien we dat ze waarschijnlijk op tijd was, want het kindje slaapt nog of ligt rustig te kijken. In ieder geval niet te huilen, omdat ze van het geluid geschrokken is.
Een ander huiselijk tafereel van zijn hand is de Kantwerkster. Dit schilderij straalt rust en concentratie uit. Rust door het kleurgebruik; zwart, bruin, rood en wit, maar ook door de lichtinval. De klosster zit in het licht, de rest van de kamer is bijna donker. Hierdoor kan ze zich goed concentreren en tegelijk focust het schilderij zich op de klosster.

Nicolaas Maes, De oude kantwerkster

 

Uit het eerste schilderij kunnen we opmaken, dat de vrouw een goede huisvrouw was. Ze zit te naaien en past op haar kinderen. Ze heeft haar huishouden onder controle. Dit idee wordt versterkt doordat de heer des huizes niet lijfelijk aanwezig is, alhoewel hij in de spiegel zichtbaar is. Misschien toch een beetje mannelijke controle?
Op het tweede schilderij zien we ook een vrouw, die ijverig met haar handwerk bezig is. Handwerken was een deugd, die men toen graag zag. Een ijverige vrouw in een netjes opgeruimd en schoon huis was een ideaalbeeld in de 17e eeuw, de tijd van de schilder.


© Gon Homburg Laatst gewijzigd 4-01-2024